بازگشت
مداخلات پاکستان درکشورما ريشه عميق دارد
ا . واصل ا . واصل

درحال حاضر حوادثی دراوضاع سياسی – نظامی افغانستان می گذردکه ريشه های عميق آنرابايددرگذشته های دور یعنی قبل ازايجاد يک کشور بنام پاکستان ، بعدازتشکيل آن درسال 1947 وحداقل به سی وپنج سال قبل جستجونمود، که نسل فعلی هنوز شاهدآن است.   براساس شواهدتاريخی تشکيل اين دولت براساس دروغ ، فريب وريا صورت پذيرفته است.ازهمان آغازبراساس مشوره های مشاورين انگليسی ازطريق ملا ومولوی واخند دين اسلام وقران مورد سوء استفاده آنها بوده وتاحال هم ادامه دارد . بنابرنوشته مرحوم ميرغلام محمد غبار«در3جون1947 تقسيم هندوستان اعلان گرديد ودوکشورهندوپاکستان درهمسايگی افغانستان تشکيل گرديدند . . .  از3 تا17 جولای همان سال در "پشتونستان" محکوم يک رای گيری قلابی وآنهم ناقص وتوطئه آميز بعمل آمد . .  . درهرحال هنگام رای گيری ازتقريباً سه صدهزارنفر، قران وکتاب هندومقابل هم قرار داده شده بودتارای دهندگان به يکی ازاين دو بگرود» (جلددوم صفحه 227)

 

   دولت انگليس که تجارب غنی درمورد تربيه، تجهيز واعزام ملا ومولوی وسيدو آخند راقبلاً درافغانستان اززمانه های قديم بااستفاده ازاعتقادات پاک وبی آلايش مردم مسلمان افغانستان داشت دردولت نوبنياد که آنرا بنام پاکستان نام نهاد کاملاً متيقن بود که مردم باآن سطح دانش سياسی شصت سال پيش آنهم مردم مسلمان يقيناً به قران رأی می دهند ، به اين صورت تشکيل اين دولت براساس خدعه وآنهم باستفاده ازاسلام بوجود آمد که تا امروزهم پاکستان ازهمين حربه عليه افغانستان وهندوستان استفاده می نمايد .

     

      دراين موردهيچ گونه جای شک وترديد هم وجودنداردزيرا بامراجعه به تاريخ ، «وزير مستعمرات انگليس در1950 اعلام کردکه پاکستان وارث حقوق ووظايف مقامات برتانيوی هنددرمناطق اين طرف خط ديورندميباشد» .(غبارص 227)، بناءً پاکستان بااستفاده ازتجارب اربابان خودازاعتقادات پاک مردمان متقی وپرهيزگار وساده مردم مسلمان افغانستان استفاده کردندوتوسط چندارباب وچلی وملا بنام رهبران "جهاد" که توسط دنده چوب پاکستان به رمه داری دگروال يوسف هدايت می شدند ، وطن ماراطی 30-35 سال ويران کردند . دگروال يوسف مقام بالاترازتنظيم هاورهبری کننده به خصوص درپيشبرد سياست های پاکستان داشته،اوخود درتلک خرس می نويسد:«... يگانه ذريعه ايکه برطبق آن تنظيمها وقوماندانان [کسی را استثناقرارنداده] راتحت اثرخوددرآورده می توانستم وياآنهارا به خط سيرمطلوب سوق داده می توانستم، همانا تخصيص ويادريغ داشتن اکمالات وآموزش بود... معهذا دريک دست علف به خاطر پيشکش داشتم ودردست ديگر چوب دنده بخاطرراندن ...» .

 

       مردم افغانستان ديدند  ومی بینند که توسط همين( چوب دنده پاکستانی ) چگونه هزاران مکتب،مسجد، شفاخانه ،راه ،پل وپلچک ،وسايرتاسيسات عام المنفعه رابنام اسلام واسلاميت تخريب کردند وده هاهزارمردم اين کشور اعم اززن ومرد، پيروبرناراکشتند وبستند ودريدند که حالافغان نه تنها حکومت افغانستان بلکه حاميان بين المللی شان هم به آسمان بلند است وحتی مجبور شدندمناطق مربوط به پاکستان را بمبارد کنندواگر پاکستان اعتراض کند، رئيس جمهور افغانستان باغُروفِش یقيناً به مشوره بامشاورين خارجی خود ناله سردهد که « اين بار بيت الله محسودوملاعمرپاکستانی رادرخانه هايشان هدف قرارمی دهد .» آقای کرزی که خودازجمله اين به اصطلاح جهادی هااست وچند بارخودهم به آن باليده است   افزود : « به هرحال مادراينجا کشته می شويم ، پس بهتر است که يک قدم پيشتر رفته وخودرا درآنجا(پاکستان) بکشيم ، تاحداقل جلوحمله به افغانستان گرفته شود .» اودرادامه به يک موضوع جدی که سالهاگفته شد ولی کسی به آن توجه نمی کرد اعتراف کرد گفت که « اين مسئله جدی است، ازروی عواطف واحساسات گفته نمی شود .افغانستان سی سال اين مصيبت راتحمل کرده است واضافه می نماید که اگر از مکه هم به این جا به افغانستان بیاوریم جهاد پاکستان ختم نمی شود  » . (بی بی سی  جون2008)

 

 

      بلی ! درجريان اين سی سال 5 سال آن (1973-1978) در زمان سردارمحمدداود فرارسران اخوانی ها چون ربانی ، گلبدين ، شکل گيری تنظيم ها وايجاد کمپ های پرورش وآموزش درپاکستان بود که اسناد وشواهدزياد درزمينه موجود است . 2 سال (1978- دسامبر1979) خصوصاً حکومت حفيظ الله امين به اين غايله وآشوب روغن تازه ای روی آتش خصومت ريختاند ، از1980 الی1992 رهبران جمهوری افغانستان (مرحوم ببرک کارمل وشهيد دکتورنجيب الله) درهزارن صحبت های رسمی ومردمی، دست داشتن ودخالت همسايه های افغانستان به خصوص پاکستان رادروخامت اوضاع افغانستان بيان کردند ، اعتراض کردند ، نامه هاعنوانی سران کشورهاو ملل متحد نوشتند، نيروهای دولتی رااز ولسوالی ها وولايات بيرون کردند، پُست وزارت دفاع تخليه شد وسايراقدامات وطنپرستانه ، که یقيناً شما آقای کرزی وتيم شما ازاين اقدامات اطلاع داشتند. زيرااين همه تخريب وسازماندهی ارسال سلاح رابراساس نوشته های خودامريکايی ها وپاکستانی ها، C.I.A. به عهده داشت ، حداقل از آمدن ويليام کيسی رئيس  سازمان جهنمی سيا به پاکستان وديدارش با سران "جهاد" که درمطبوعات جهان وامريکا انعکاس نمود  اطلاع پيداکرديد، که چگونه وطنی که امروزشماازآن دم می زنيدو"می خواهيد يک قدم پيش برويد ودر آنجا کشته شويد " توسط عمال پاکستان وسلاح امريکا که امروز درپهلوی شما قرار دارند ، تخريب می شدومردم آن کشته می شد .

 

   ولی هيچ گوش شنوايی پيدا نشد وبه پيشنهادات صلح آميز دولت جمهوری افغانستان وقعی نگذاشتند، حتی مراجعه به محمدظاهر، شاه سابق هم بی نتيجه ماند. باقی سالهای(1992- تاحالا) دوران "مجاهدين" ، "طالبان" وحکومت انتقالی وحکومت فعلی که به جز همين حرف های اخير، پاکستان درافغانستان حضور سياسی ، اقتصادی ونظامی دارد.

 

    درهمان فردای ورودصبغت الله مجددی نوازشريف باچک 10مليون دالری وترکی فيصل واردکابل شدند، پاکستانیها درميدان هوايی خاک کابل رابوسه زدند، اسناد آرشيف ملی، وزارت خارجه ، موزيم ملی بيشتردرپاکستان يافت می شد تاافغانستان . درمورد "طالبان" که ساخته وارسالی خود پاکستان بود خودعيان است چه حاجت بيان و بعداً هم تاحال چه ازطريق "طالبان پاکستانی "وچه ازحضور بيروکرات های دست پرورده پاکستان به خصوص  I.S.I. . تشريف دارند. که مجموعاًمدت سی سال را احتوامی نمايد.

 

    تاجائيکه به حزب دموکراتيک خلق افغانستان (حزب وطن) ارتباط می گيرد طوريکه قبلاً تذکرداده شد زمانی به قدرت رسيد که لانه هاوکمپ های ضد افغانی درپاکستان ايجاد شده بود، جمعيت اسلامی به رهبری ربانی وحزب اسلامی حکمتياروديگرتنظيم هاتوسط ضياوالحق به پول امريکا وعربستان سعودی ايجادگرديده بود وI.S.I.  وظايف عملياتی آنهارابه عهده گرفته بود ، که حوادث پنجشير، لغمان ، شيرزاد وسرخرود درزمان حکومت سردارداودميرساند که پاکستان درقبال افغانستان چه نيات شوم درسرداشت.

 

    اسنادفراوان وجودداردکه درسال1979 تمام ارواح خبيثه ازحفيظ الله امين تا امريکا ، مداخلات پاکستان تاکشورهای غربی، عربستان سعودی ،چين وغيره دست بدست هم دادند تا بهانه هايی تجاوزقوای اتحادشوروی به کشور مافراهم شود. سليک هريسن تبصرهء درارتباط به فتنه ملی درداخل افغانستان نموده و می نويسد :« داستان تجاوزشوروی، چنين آغاز يافت: قبل ازتجاوز شوری ، درکابل يک سلسله قتل های بيزانتينی دسيسه آميزصورت گرفت که اين حادثه باجنگ محرمانه بين ايجنسی های استخباراتی شوری وفعاليت های تحت پرده اجنت های هفت کشورخارجی رقيب باهم درآميخت وبه نقطه غايی خودهنگامی رسيدکه بريژينف الکوليک وبيمار بصورت سری بدون تدوير جلسه کامل بيروی سياسی باوجودمخالفت سه جنرال ستردرستيز اردوتصميم تجاوز به افغانستان راگرفت .» با آنهم رئيس دولت جمهوری افغانستان دراولين مصاحبه خود در28دسامبر1979درقصر چهلستون کابل، «حضورنظامی شوروی رادرافغانستان که تاآن لحظه پوشيده باقيمانده بود، علنی ساخته وفقط سه روزبعدبه تاريخ اول جنوری1980شرايط بازگشت قطعات شوروی به کشورشان رامطابق به  توضيح    J.BRUCE-AMSTUTZ   شارژدافيرآن وقت سفارت امريکادرکابل باقطع مداخلات وتجاوزخارجی به مردم افغانستان وجهانيان اعلام داشت ودولت شوروی نيزدوهفته بعددرموردبازگشت قطعات خويش ازافغانستان موضع خودرادرهمين راستا صراحت بخشيد.» (ازيادداشت ن.نوردسامبر2002).

 

    اگربه رويداد های جهان نظر بيندازيم می بينيم که درکشورهای افريقايی، امريکای لاتين ، آسيايی وغیره  دولت های جديدبراساس قيام های نظامی ، کودتا ها، انقلابات وغيره بوجود آمده اند که رژيم های جديدهم طرفداران وهم مخالفان داشتند، دريک تعدادازاين کشورها جنگ های شديد بين شان صورت گرفته ولی براساس پيشنهادات هردوطرف بالاخره باهم دريک ميز مذاکره نشستند ومسايل کشور خودراحل وفصل کردند .طورمثال کشور تاجکستان درسالهای 90 مشکلات زياد داشتند طرف مقابل دولت هم احزاب اسلامی بودولی بلاخره باهم نشستند وراه حلی پيداکردند ، به نظرمن راز موفقيت شان درآله دست نشدن کشورخارجی بود .متأسفانه که اين کلتور نه درتنظيمهای ايجادشده درکشور پاکستان ونه درتعدادی ازروشنفکران مهاجرافغان وجودداشت، به هزاران پيشنهاد صلح رهبران جمهوری افغانستان وقعی گذاشته نشد . درمقابل تنظيمها به حرف پاکستان وامريکا توسط خودافغانها کشوررابه ويرانه تبديل نمودندومليونهاافغان کشته ومعيوب وبيوه ويتيم گرديدند، بعدازآنکه قوت های شوری هم ازافغانستان به کشور شان برگشتند ، سپس معاهده ژنيو امضا شد، کشورهای امريکا وشوروی درپای سند امضانمودند ،"جهاد" چه مفهومی داشت ، جنگ جلال آباد زير نظرشما کسانيکه فعلاً دررأس دولت ، پارلمان ، حکومت ورهبری افغانستان قرارداريد توسط I.S.I.  براه انداخته نشد، آياهزاران پاکستانی دراين جنگ اشتراک نداشتند ؟

 

    بنابرگفته ستوکول نويسنده کتاب جنگ اشباح  که ميگويد:« جهادهنوز به پايان نرسيده بود که بوتو[بی نظيربوتوصدراعظم وقت پاکستان] خواست برI.S.I.   دربخش امنيت ملی کنترول برقرارکند. روز 6 مارچ1989 اوجلسه مسئولان بخش افغانستان I.S.I.   راداير نمود تاروی پيشنهاد حميدگل مبنی برحمله برجلال آباد تصميم اتخاذ کند» . اگردررگ وخون اين سران تنظيمها واقعاً ذره ای ازافغان وافغانيت وجود ميداشت حاضرنمی شدند تاوطنداران شان درجنگ جلال آبادتلف ووطن شان ويران می شد . درهمين جلسه(6مارچ1989 ) بود که پاکستان متيقين گرديد که بردباآنهاست وميخواست راه های به رسميت شناختن دولت ريش سالاران راپيداکند ومی گفتندکه درظرف يک هفته جلال آبادسقوط می کند ولی  باآنکه همه کشورهای عربی ، غربی وامريکا افغانستان رازنقطه نظراقتصادی وسياسی تحريم کرده بودند، دروازه های سفارت خودراقفل انداختندوپی تخريب وطن مابه کشورهای شان رفتند ، به قوت ونيروی افغانهای باشهامت بخصوص قوای مسلح قهرمان آن ،که آن هم به دستورپاکستان درهمان مرحله اول "مجاهدين" که گويا « اردوی سابقه بدردما نمی خورد»  منحل گرديد ، چنان شکست سخت خوردند که تاابداز خاطره

 مردم وتاريخ کشورما بخصوص مردم باشهامت ننگرهارنخواهد رفت .به اين صورت گفته می توانيم که نه براساس " سخنان مقامات افغان که حالا می گويند" مدارک روشنی رابه دست آورده اندکه نشان می دهددستگاه اطلاعات وارتش پاکستان به شکل گسترده درنارامی های افغانستان دست دارند"BBC15-7-2008

   نبايدخودراگول زد ،اين مدارک تازه ونو نيست ، دخالت پاکستان رادرامورکشور مابايددرگذشته های دوربخصوص طی سی ،سی وپنج سال اخير که هنوز هم ادامه دارد ، ديد وازجانب ديگرهمين ريش سالاران که امروزدرقدرت هستند ودرگذشته ها نان ودال خور پاکستان بودند همه زنده هستند وبه خوبی هم دخالت پاکستان را می دانندواز کجا که پاکستان توسط همين دست پرورده های خود درافغانستان باعث نارامی ها نباشند .

 

     دولت افغانستان بايد به اين دخالت پاکستان درامورکشورش خاتمه بدهد ولی راه جنگ راه حل نيست.جنگ سبب تلفات جانی ومالی برای  مردمان هردوکشورميگردد. بايددولت افغانستان تجديد نظر اساسی به وضع فعلی دولت وسردمداران اين کشور نمايد. همين اکنون قوماندان های که به دستورپاکستان طی سی سال بمب وباروت انتقال می دادند در وزارت، وکالت ، ولايت ،قضاوت وساير پست هاکليدی قراردارند بناءً  :   تو خود حديث مفصل بخوان ازاين مجمل #


July 20th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات